Nano-voices

Nano-voices

Tuesday, March 30, 2010

NanoNano - Nano-risicos

Hoe kunnen we omgaan met de risico’s en de onzekerheden die gepaard gaan met de toepassingen van nanotechnologie?
Over risico-onderzoek:
  • Er is een uitgebreide risicoanalyse nodig, vooraleer de producten op de markt komen.
  • Het grootste deel van de onderzoeksgelden gaat naar innovatie. Er moet een inhaalbeweging komen wat betreft risico-onderzoek. Belangrijk is dat men komt tot een evenredige tijdsverdeling tussen onderzoek naar de technologie en onderzoek naar de risico’s.
  • De nodige instrumenten zullen ontwikkeld moeten worden om nanopartikels effectief te kunnen traceren in een product, om op die manier controle mogelijk te maken.
  • Er dient een onderscheid gemaakt tussen de verschillende toepassingen: met sommige toepassingen krijgt de mens meer direct te maken dan met andere.
  • Ook onderzoek naar het risico van de verspreiding van nanopartikels in het milieu is belangrijk.
Over regulering:
  • De regulering dient aangepast aan de specifieke eigenschappen van de materie op de nanoschaal. De regulering dient te worden gebaseerd op meer kennis over de specificiteit van de materie op die schaal.
  • De internationale standaarden lopen achterop op de nanotechnologische ontwikkelingen. Hier moet werk van gemaakt worden.
  • Er moet een protocol inzake risicobeheer van nano-producten ontwikkeld worden, om zo het vertrouwen van het publiek te herstellen.
Over het werk in de labo’s:
  • In de laboratoria moeten voldoende voorzorgen worden genomen voor de veiligheid van de onderzoekers.
Over duurzame ontwikkeling:
  • De kringloop van nanomaterialen moet gesloten worden, zodat we geen grondstoffen verspillen en er geen afval in het milieu terechtkomt.
Over communicatie over risico’s met de burger en de consument:
  • De consument moet beter geïnformeerd worden, ook via het labelen van producten. Nu staat er bijvoorbeeld bij cosmeticaproducten niet op het etiket dat er nano in gebruikt wordt.
  • Ook burgers moeten hun verantwoordelijkheden opnemen.
  • We moeten iets doen aan het vertrouwensconflict tussen burgers en wetenschappers: de maatschappij heeft nood aan meer kennis en aan eerlijke informatie en genuanceerde boodschappen.
  • De communicatie met de maatschappij moet het accent leggen op toepassingen en producten en niet zozeer op de technologie zelf.
  • Wetenschappers moeten hun conclusies vertalen in een taal die de burger begrijpt.
Over het gevaar van technocratie:
  • De instellingen die onderzoek doen hebben hun belangen. Het is belangrijk dat de overheid een neutrale rol blijft spelen en onafhankelijke onderzoeksinstellingen ondersteunt.

2 comments:

  1. Over risico-onderzoek:
    Punt 1: Wat doen we met de meer dan duizend producten die reeds op de markt zijn?
    Over communicatie over risico’s met de burger en de consument.
    Wat is het verschil tussen een burger en een consument?
    Punt 2: Over welke verantwoordelijkheid gaat het hier?
    Over het gevaar van technocratie.
    Punt 1: Overheden zijn er om maatschappelijke belangen te dienen en kunnen per definitie niet neutraal zijn.
    Vita Vitalis, marcel poppe, Katrin Bilmeyer, 29 arpil 2010

    ReplyDelete
  2. Waarom wordt er zo angstvallig verzwegen dat de grootste budgetten voor nanotechnologie toegekend worden aan onderzoek voor oorlogs (defensie) doeleinden en dat veel van wat men enkele jaren als "mogelijk" voorzag nu al werkelijkheid is?

    ReplyDelete